1. SOLAIRUA

 

ZINEMA KARTELEN BIDEZ

(Gone with the wind - Haizeak eraman zuena)

Zinemako kartelak pelikula bat sustatzeko funtsezko elementuak dira. Bere helburu nagusia balizko ikuslearekin konektatzea eta filmarekiko interesa sortzea da.

Hasieran, elementu artistikotzat jo zen, eta gehienetan margolanak erabiltzen ziren; gerora, filmaren fotogramak edo argazkiak hartu zuten lekua.

Interesa sortzeko eta pelikulari buruzko informazio gehiena berehala helarazteko, honako baliabideak erabiltzen dira: argumentuaren irudi edo aurpegi adierazgarriena, izenburua modu argian eta karaktere handitan, aktore nagusien irudia, genero zinematografia edo irabazitako sariak adieraziz. 

Elementu horiek guztiek tipografia eta estilo bera dute, eta bat datoz filmarekin. Era berean, ikuslea erakartzeko xarma izan behar du, eta esaldi laburra baina deigarria izan ohi da. Genero zinematografiko motaren arabera, diseinuaren ezaugarriak eta kodeak asko aldatzen dira. Adibidez, komedia erromantikoak sustatzeko kartel alaiak eta grafismo koloretsuak erabiltzen dira, bikote protagonistari garrantzia emateko. thriller bat bada, berriz, fondo ilunak erabiltzen dira, aktore nagusiak nabarmentzeko.

"Haizeak eraman zuena" sustatzeko erabili ziren irudi sorta honek jarraibide horiek jarraitzen ditu: Clark Gable eta Vivian Leigh protagonistak erabiltzen dituzte irudi erakargarri gisa, eta, gainera, hainbat Oscars jaso zituela adierazten dute, eta erraz sumatzen da Ameriketako Sezesio Gerraren garaian girotutako drama erromantiko bat dela.

 

 

2. SOLAIRUA

 

SOMBRAS. ALDIZKARI FOTOGRAFIKOA

Sombras aldizkaria 1944an sortu zen, Madrilgo Real Sociedad Fotograficaaren eskutik. Bere helburua “Argazkigintza eta bere aplikazioak sustatzea zen, baita ere, Espainiako edertasun naturalak eta arkitektonikoak zabaltzea”.

Argitalpen honetan garaiko argazkilari nabarmenenek parte hartu zuten: José Ortiz Echagüe, Alfonso, José Tinoco, Pla Janini, Eduardo Susanna, etab. Atzerriko argazkilariek batzuk ere eduki zuten bere lekua bertan, besteak beste, Walter Arnold, Willy Shuman, Rosalind Maigot eta Carl Mansfied. 

Oro har, edukia lau kategorietan egituratu zen: a) Argazki-teknika. b) Kritika fotografikoa. c) Albisteak, erakusketak eta argazki-poltsa. d) Argitaratutako argazkia artistikoa. 

Eragozpen ugari izan arren, zerbaitegatik definitu beharko balitz Sombras, hori Espainiako argazkilaritza atzerritarren mailara eguneratzeko asmo sendoagatik eta borondate etengabeagatik izan zen, bai eduki teorikoen bidez, bai irudi adierazgarrienen bidez. 

Zaleen artean ezagutza zabaltzeko eta argazkigintza sustatzeko saiakera izan zen, sektore profesionalaren laguntza izan zuena. 

Azken alea 1954an argitaratu zen. 

 

3. SOLAIRUA

 

ZARAUTZ. ASPALDIKO ARGAZKIAK

Erakusketaren atal honetan ikusgai dauden argazkiak XX. mende hasierako jatorrizko kristal estereoskopikoetatik eginiko kopia digitalak dira. Museoko erakusketa iraunkorrean dagoen bisore estereoskopikoaren barruan zeuden gordeta. Hain zuzen, Francisco Echavek eta Juana Bengoecheak dohaintzan emandako bisorean. 

David Brewsterrek (1781-1868) asmatutako argazki estereoskopikoa ikusmen binokularrean oinarritzen da. Gizakiak hiru dimentsioko irudi bakarra eraikitzeko gaitasuna du, begi bakoitzetik datorren irudia burmuinean batzen baititu. Argazkia bi objektiboko kamera batekin lortzen da, begien arteko tartearen antzeko distantziara (65 mm) kokatuta dauden objektiboen bitartez. Horrela, eszena beraren bi irudi antzeko (ez berdinak) atzematen dira, eta bisore egokiarekin ikusita, hiru dimentsioko efektua sortzen dute.

Funtsa gardentasun estereoskopikoz osatuta dago, 6x13 cm formatukoak: zuri-beltzean, eta negatibo beraren bertsio positibo batzuk ere daude, batzuk kolore berotan biratuta. Hondartzako eszena eder batzuen plaka autokromoak nabarmentzen dira.

Argazkiek toki eta eraikin ezagunen eszena familiarrak jasotzen dituzte. Erregetza eta aristokrazia iritsi zirenean, hiria Kantabriako kostaldeko gune turistiko garrantzitsuenetakoa bilakatzen ari zen garaiaren lekuko dira.