Pío Baroja y Nessi

IRAILAK

13

SEPTIEMBRE

2019

18,00 H.

Doako sarrera

Entrada gratuita

 AULA / GELA

Photomuseumek  sustatu eta Zarauzko Udalak babestutako Aula/Gela kulturaren difusiorako programaren barruan, ostiral honetako saioan Pio Baroja y Nessi, Gipuzkoar eleberrigile ospetsua, oroituko da.

Nahiz eta Medikuntzan doktoratu zen, lanbide hori utzi zuen literatura jorratzeko. Batez ere eleberria landu zuen eta, neurri txikiagoan, antzerkia. Pío Baroja Donostian jaio zen, baina ia bere bizitza guztian zehar, Madrilen bizi izan zen. Bertan ikasi zuen Medikuntza eta minaren inguruko tesia zela medio, doktoratu zen. Zestoan denbora laburrez Mediku lanbidean aritu zen. Madrilera itzuli zenean, Azorín, Maeztu… eta zenbait idazleekin harremanetan jarri zen eta literatura, bere bokazio handia, landu zuen geroztik.

Egunkarietarako eta aldizkarietarako kolaborazioak egin ostean, 1900eko hamarkadan bere lehen liburuak argitaratu zituen. 1911n El árbol de la ciencia plazaratu zuen, bere lanik ezagunena. Ordura arte, ipuinak, artikuluak, saiakerak eta hamazazpi eleberri argitaratuak  zituen, baina eleberri horrekin lortu zuen ospea eta onarpena. 1935ean Real Academia Española-n sartu zen. Gerra Zibilean, Frantziara joan zen, baina 1940an berriro Madrilera bueltatu zen eta bertan hil zen. 1956ean.

 

 AULA / GELA

Dentro del programa Aula/Gela de difusión cultural promovido por el Photomuseum y patrocinado por el Ayuntamiento de Zarautz la sesión de este viernes girará en torno al escritor guipuzcoano Pío Baroja y Nessi.

Aunque se doctoró en Medicina, terminó abandonando dicha profesión en favor de la literatura, actividad en la que cultivó la novela y, en mucha menor medida, el teatro. Pío Baroja nació en San Sebastián y vivió, durante casi toda su vida, en Madrid. Allí estudió Medicina y se doctoró con una tesis sobre el dolor. Su ejercicio como médico fue breve, en Cestona. Vuelve a Madrid donde entra en contacto con escritores como Azorín o Maeztu y se volcará en la literatura, su gran vocación.

Publica sus primeros libros en la década de 1900, tras una serie de colaboraciones en diarios y revistas. En 1911 publica El árbol de la ciencia, su obra más conocida. Hasta entonces había publicado cuentos, artículos, ensayos, y diecisiete novelas, pero esa novela será su consagración. En 1935 ingresa en la Real Academia. Durante la Guerra Civil pasa a Francia, pero en 1940 se instala de nuevo en Madrid. Muere en 1956.